Podczas zabawy odbyły sie dwa konkursy - pierwszy na najbardziej oryginalne walentynkowe przebranie, drugi - na najładniej powiedziany wiersz o tematyce miłosnej.
Nasz podopieczny Robert Szlachta deklamował napisany przez siebie wiersz i zajął pierwsze miejsce.
Wszystkim dopisywał dobry humor, zabawie nie było końca i trudno było się rozstać.
Poniżej wiersz Roberta:
To niemożliwe
To niemożliwe jak to jest, że dwie osoby spotykają się
miłości pocałunku tego dziś chcesz
To niemożliwe wiecznym być, bo tylko o tym możesz śnić
miłości pocałunku potrzeba by żyć
To niemożliwe utracić samotność, bo wtedy ci tylko zazdroszczą
miłości pocałunku poczujesz się Bosko
To niemożliwe przesunąć skały, bo nie zrobisz tego ciałem
miłości pocałunku potrzeba mieć wiarę
To niemożliwe często niespotykane, że w miłości zło jest znane
miłości pocałunku leczysz mi ranę
To niemożliwe, że miłość jest miękka, bo wtedy diabła objęła by świat ręka
miłości pocałunku jak miłość jest piękna nawet wszechświat osiąga .
A w naszym ośrodku dla wszystkich uczestników były przygotowane kartki walentynkowe zebrane w skrzyni, do której przez kilkanaście dni mogli wrzucać życzenia z wyrazami sympatii oraz własnoręcznie zrobione serduszka, których dla wszystkich wystarczyło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz